İç Döküş Postu: Möhendiz Oluyorum Ben!

Bir imsak vaktinde herkese selamlar,
Normalde öncelikle yazacağım yazının konusunu belirler yazar en sona da başlık atardım ama bu sefer başlıktan başladım. Birşeylerin ters gitmesi değil de aslında, beklediğim gibi gitmemesi diyelim..
Annem bile yataktan kalkmış sülaleyi dertlendirdim duruşumla bakışımla resmen.


Efendimm bir evin bir kızı Derya kızımız möhendiz oluyor bir ay sonra inşaAllah. Nesi dert değil mi bunun? Bence de değil. Dün gece oturdum mutluluktan ağladım Allah'ım senelerdir bu sona ulaşayım  diye didindim en sonunda o gün geliyor diye.
Ben geleceği garantiye almayı çok seven bir insanıyım. Tabiki de biz bilemeyiz ne garanti ne değil ama o hissi vermesi gerekiyor bana. O his olmayınca işte vay bana vaylar bana.. Derdimin ne olduğu anlaşıldı galiba şimdi :) Ben temelden anlatayım ama içim tam bir dökülsün. Umarım sabah uyanınca silmem tabi..

Ortaokulda başladı bizim mesele. Gece gündüz çalış Derya. Anadolu lisesi kazan ki iyi bir üniversiteye gidebilesin güzel bir işin gücün olsun. Sen kız çocuğusun elin oğluna güven olmaz bileğinde altın bileziğin olsun..

Çalıştım ettim İstanbul'da ilk on anadolu lisesinden birini kazandım. Fen lisesi istedim aslında şehirdışında ama yollamadı ailem malum kız çocuğu diye. Pişman mıyım bilmiyorum vallahi hiç o defterler gelmiyor aklıma..

Neyse işte lisede de çalış didin ama sonuç yok burda :) Bütün sınıf özel ilkokula gitmiş ordan kazanmış bizim okulu böyle bir havalar afralar tafralar. İlk sene haftada 12 saat İngilizce bizim kız mahalle okulunda I am Derya'dan öteye gidememiş felan. Böyle başladı pek de parlak geçmedi ama kızımızın inadı inat bilim adamı olacak. Kimyacı! Kimya mühendisliği mi diyene cidden çok sinirlenirdim hayır kimya okuyup kimya profesörü olucam diyordum. Allah'ım Allah'ım özgüven nasıl fışkırıyor öyle.

Üniversite sınavına ilk girdiğim sene pek hoş geçmedi. İkinci yıl iyi bir yeri kazandım çok şükür tam burslu bizim lisedekilerin mekanı özel bir üniversite havası var felan. Hazırlık okudum ilk yıl. Bir öğrenci kulübünün de yönetim kurulundayım. THY ile tanışma toplantısı ayarladık. Hatırlatırım hazırlıktayım! Başka üniversitelerden de gelmiş insanlar tanıştık felan. Akşam oldu eve gidiyoruz yok dedim bu iş bana göre değil. Ben bilim adamı olacaktım zaten nasıl pes ederim. Ertesi günü ders çıkışı koştur bankaya Derya :) Gittim parasını pulunu yatırdım felan çalışmadan etmeden de girdim sınava başka okulda Bilgisayar Mühendisliği kazandım.

Tam gaz çalışıyorum ben böyle bilim adamı olacam ya! Gönlüm de kimyada ama çaktırmak yok rezil edemem kendimi diyorum. Neyse Allah yukarda çalıştım da bayağı bence ama öyle parlak gelmedi notlarım. He bu arada okul yarım burslu. Para işliyor diğer taraftan. Katsayı zırvası felan kazanamadım tam burslu. Neyse ne yapmalı ne etmeli derken başladım dersleri üstten üstten almaya. Geldik mi bu sene üçüncü sınıfın sonuna? AAA Derya mezun oluyor :) Yönetmelikteki üstten ders alma kanunundan yararlanmanın suyunu çıkarttım galiba. Notlar yerleri süpürüyor ama kız mezun :)

Şimdi esas iç döküş kısmına geleyim. Mezun olmasına oluyorum da endüstri stajım bile yok. Onu da başka bir üniversitede yaptım. Hangi firma alır beni? Diğer yandan da dürtülüyorum tabi tüü yazıkar olsun Derya sana bilim adamı olcakmış papucumun bilimini yap sen. Dedim adımı mı ascaklar Taksim meydanında -blogda yazıyoruz hergün kaç kişi okuyor bu sayılmaz dimi?- başvur gitsin Derya.
İlk başvurum ilk kazandığım üniversiteme oldu. Gittim mülakata nasıl özlemişim ama kampsümü. Nasıl mutluyum ben böyle :) Hocaların çoğu da güzel davrandı. Zurnanın zortladığı yer tabi burs kısmına geldik para vermiceksen bu iş zor mesajını aldım ben böyle alttan. Görüşürüz dedik çıktım ama belli yani almayacaklar. Ama ben okulumu yeniden gördüm mutluyum :)
Yenilen pehlivan güreşe doymazmış misalı dedim Derya ne olacak git en iyi özel üniversiteye başvur. (Devlet üniversiteleri de güzel elbet ama özeller benim için daha faydalı eğitim açısından)
Açtım baktım hocaları inceledim bir hocanın çalışma konuları bayağı heyecanlandırdı beni böyle. Kalktım mail attım öğrenci alacak mısınız ben böyle böyleyim felan bazı konularda tavsiye vs.
Ama cevap yok.. Bak dedim bir de başvursan mülakata gitsen Derya kim bilir ne diyecekler. Ertesi gün de sonu başvuruların. Derya dayanır mı başvurdum tabiki. Onun ertesi bir mail hoca bir yıllık izinde :) Başvurduk ama labın hocası yok. Güler misin ağlar mısın Derya.
Başvurular bitti vs. beni arayan soran yok doğal olarak. Hiç üzülmedim biliyor musun? Benden ne iyileri başvurdu o okula zaten bana gelmezdi sıra bu kadar düşemezlerdi bir de hoca yok zaten kabul edecek adam yok başvurduğum dalda.
Bu arada bir devlet üniversitesine başvurmuştum onun bilim sınavına gittim. %50 Ales'e bakıyor o okul da. Ben bir yıl erken mezun olacağımı pek beklemediğim için kendimden Ales felan çalışmamıştım öylesine alınmış bir puanım vardı. O da sonuç vermedi tabi.

Yıkılmadım ayaktayım 4. üniversite olacak bu başka bir okula da başvurmuştum ama evraklarımdan teki eksikti. Dedim elden vereyim. Hanım hanım melek gibi öğrenciyim bari ordan bir artımız olsun.
Gittim bölüm başkanının kapısını çaldım hoca böyle güler yüz felan ooo gel otur. Oturdum konuştuk.. Biz sana asistanlık veririz, o kadar gelmişsin buraya biz seni kabul etmez miyiz felan. Ben varya yanıyorum o kulaklar felan. Vay anasını dedim bir okul cepte en azından.

Bu arada beşincisi de vardı :)) Yok ona evrak götürmedim. Bu okul olur alırız diyince oraya gidesim gelmedi inan. Erkek olsam evde kalırdım ben bak kesin diyorum. Reddedilmeye gelemiyorum. Dedim şimdi gidicem de ne olacak almayacaklar boşuna dert tasa. Gitmedim!

Gün geçti hafta geçti alırız diyen üniversiteden ses yok. Bir kere bölüm başkanına mail attım bir kere okulu aradım sonunda kabul mektubunu yollamışlar benim. Şimdi diyeceksin derdin ne Derya? Derdim şu ki bırak tam bursu üstüne asistan yaparız diyen okul bana sağ olsun %75 burs vermiş. Allah kaza bela vermesin. Allah'ın bana borcu mu vardı illa yüksek lisans nasip etsin tabi o kısım ayrı da. E hocam sen böyle gaza getir insanı sonra %75 burs veriyoruz nedir Allah aşkına. Ya sabahın beşi olmuş uyku girmiyor gözüme.

Neyse kıssadan hisse mezun oluyorum iki sene de yüksek lisans var. Umut yok ama belki doktora olur devam ederim şu Deryacık'ın hayali olur veya artık ilgilendiğim daha spesifik alan olur iyi bir yerde çalışırım derken döndük mü başa. Şarkı vardı ya "yine hüsraannnn her daim feryat figan"
O okul bırak %75 i %99 burs verse kuruş verip yapmam yüksek lisans başta bana sana burs vermeyeceğiz deseler ben yılmadan hepsine başvuruyordum zaten.
Burya kadar okuyan yüksek sabırlı kişi varsa. Bu da böyle.. Annem diyor ki sen kendine acımadın üç senede mühendislik bitirdin bak Allah acıdı yüksek lisansa kabul edilmedin işte otur dinlen diyor. Bilmiyorum yazınca sakinleştim aslında. Ama saçma bir korku var üzerimde. -mecaz elbette- Geleceği görememek çok geriyor beni. Her mezunun başına gelirmiş ben mezun olmadan başladım. Abuk sabuk üstün olma çabaları deli ediyor resmen. Bundan sonra kim olursa farketmez böbürlenene cevabım bana mı çalıştın yaptın ettin kendine diyeceğim. Mezun oluyorum, bu nasıl bir ruh hali mutlu olamıyorum resmen. Sonum hayır olsun..
Allah akıl fikir versin bana. Bir de mezun oluyorum da oluyorum diyip bu aldığım derslerden de kalma ihtimali yok değil elbet. Kazasız belasız bitsin de Allah'ın izniyle..

Buna da şükür. Söylediğim gibi Allah'ın bana borcu mu vardı. İlle de yüksek yapacağım ne demek olmaz demiyorum ama o hoca öyle davranınca iyi alıyorlar bak diye sevinmiştim.

Allah kalbimizden geçeni hayırlısı ile nasip etsin. Güzen bir iş olursa o da mutlu eder beni. Onu da bulamazsam artık kısmet dinleneceğim diyip kariyer.net tepesinde kamp kurarım :)

Not: Ben hiç imla vs. dikkat etmedim. Tamamen konuşma dilinde yazdım. Kusura bakmazsınız artık. Tekrar okuyacağımı sanmıyorum bu yazıyı...